Even thuis

Iedereen wil dat de bewoner zich thuis voelt.

Of dat nu in een verzorgingstehuis, een woongroep of een tijdelijke opvang is.

Maar hoe kan hier redelijk eenvoudig op worden ingespeeld?

Het maakt een groot verschil of iemand een deel van zijn leven ergens doorbrengt, misschien zelfs de laatste levensfase, of slechts een paar weken omdat het tijdelijk niet goed gaat.

De leefomgeving is in alle gevallen van groot belang.

In de praktijk moet deze echter ook realistisch zijn. Helaas moet een wissel vaak binnen een dag of een week worden geregeld. Hoe kan de omgeving zo worden ingericht dat deze bijdraagt aan het welzijn van de bewoner?

De doelstelling van het verblijf speelt een belangrijke rol.

Er zijn dingen die vrijwel iedereen fijn vindt. Zo lopen we bijvoorbeeld graag op bruine, grijze of groene ondergronden, kijken we graag uit het raam, zien we graag groen om ons heen, en waarderen we frisse lucht en natuurlijk licht.

We voelen ons sneller thuis als we iets persoonlijks mee kunnen nemen.

Denk aan het favoriete beddengoed, een schilderij van vroeger, foto's van familie, de vlag van de favoriete voetbalclub, een kussentje of knuffel, of de mok waar de ochtendkoffie altijd zo lekker uit smaakt.

Helaas zijn er vaak regels die dit beperken.

Omzeil deze beperkingen door ophangsystemen, prikwanden en open rekjes te plaatsen waar persoonlijke spullen in kunnen worden opgeborgen. En ja, het kan gedoe zijn met die ene mok die van iemand is. Maar als we dat al niet meer kunnen beheren, hebben we inderdaad veel grotere problemen in de zorg.